Mechanismen van ervaringsdeskundige ondersteuning voor jonge mensen met crimineel gedrag
Cliënt
In ons onderzoek hebben we ons vooral gericht op cliënten tussen de 16 en 30 jaar. In de literatuurstudie hebben we ook studies meegenomen die gericht waren op oudere cliënten, vanwege de beperkte hoeveelheid studies die specifiek over jongeren en jongvolwassenen gaan. De door ons geïnterviewde cliënten hadden allen delictgedrag vertoond. We hebben niet specifiek gevraagd naar de ernst en de frequentie van het delictgedrag. Eerdere studies werden alleen meegenomen in de literatuurstudie als bij de meerderheid van de cliënten sprake was van delictgedrag en/of strafrechtelijke bemoeienis.
Ervaringsdeskundige
In dit onderzoek verstaan wij onder de term ‘ervaringsdeskundigen’ personen die hun ervaringskennis op het gebied van crimineel gedrag en strafrechtelijke betrokkenheid op professionele wijze inzetten bij de ondersteuning van jonge mensen die delicten hebben gepleegd. De rollen van de ervaringsdeskundigen in ons onderzoek variëren van vrijwilliger tot betaalde professional, van het jongerenwerk tot de forensische verslavingszorg. Een deel van hen heeft geen opleiding tot ervaringsdeskundige gevolgd. We zijn ons bewust van de discussies rondom de term ‘ervaringsdeskundige’ en de snelle ontwikkeling die de beroepsgroep doormaakt, maar in dit onderzoek hanteren we gemakshalve de term ‘ervaringsdeskundigen’ als we het over deze personen hebben.
Gedeelde ervaringen
De basis voor de relatie tussen de cliënt en de ervaringsdeskundige zijn hun gedeelde ervaringen en hun ervaren overeenkomsten. Naast overeenkomsten wat betreft betrokkenheid bij criminele activiteiten en de gevolgen daarvan, zoals strafrechtelijke bemoeienis en detentie, hadden ervaringsdeskundigen in ons onderzoek het ook over gedeelde ‘struggles’ in het leven. Ze verwezen hierbij naar het opgroeien in moeilijke omstandigheden, problemen met middelengebruik, niet over problemen kunnen praten, en erbij willen horen. Deze gedeelde ervaringen lijken ervoor te zorgen dat de cliënt en de ervaringsdeskundige zich in elkaar herkennen.
Uitleg mechanismen
Empathie en acceptatie
Ervaringsdeskundigen herkennen zichzelf in cliënten, wat lijkt te zorgen voor empathie en een accepterende, niet-oordelende houding naar cliënten toe. Ervaringsdeskundigen in ons onderzoek gaven aan dat zij weten hoe het is om gedetineerd te zijn en terug te keren naar de vrije maatschappij. Ze hadden het idee dat hun eigen ervaringen met isolatie, pijn en afwijzing zorgen voor een diepgaander begrip dan dat van professionals die hun kennis vooral uit ‘de boeken’ hebben. Ook cliënten in ons onderzoek hadden het idee dat ervaringsdeskundigen hen beter of sneller kunnen begrijpen. Onze literatuurstudie liet zien dat ervaringsdeskundigen vaak een niet-oordelende benadering van cliënten hebben, en ruimte bieden om ervaringen en gedachten uit te wisselen die moeilijker te delen zijn met andere professionals.
Oprechte empathie en onvoorwaardelijke acceptatie kunnen eraan bijdragen dat iemand groeit en een positiever zelfbeeld krijgt (Rogers, 1957; Frankel et al., 2012). Een risico is wel dat ervaringsdeskundigen onterecht aannames doen over hoe iemand zich voelt. Eerder onderzoek liet namelijk zien dat het hebben van vergelijkbare ervaringen samenhangt met meer moeite met het identificeren van de negatieve emoties van een ander (Israelashvili et al., 2020). Training en opleiding voor ervaringsdeskundigen kan ervoor zorgen dat de steun die zij bieden niet alleen op hun eigen ervaringen is gebaseerd, maar ook op die van andere oud-cliënten.
Sociale binding
Ervaringsdeskundigen vinden het belangrijk om een menswaardige relatie met hun cliënten te hebben, waarin sprake is van vertrouwen, gelijkwaardigheid, wederkerigheid en oprechtheid. Dit kan met name belangrijk zijn omdat er bij cliënten vaak ook sprake is van traumatische gebeurtenissen in het verleden, een gebrek aan goede sociale relaties en een lange hulpverleningsgeschiedenis.
Het proces van zelfonthulling, waarbij personen bewust informatie over zichzelf onthullen, is een belangrijk onderdeel van het bindingsproces (Altman et al., 1981). Door open te praten over hun ervaringen en door hun worstelingen te delen laten ervaringsdeskundigen aan cliënten zien dat zij niet de enigen zijn. Dit normaliseert de situatie, vermindert schaamte, en leidt mogelijk ook tot meer openheid vanuit de cliënt. Enkele ervaringsdeskundigen met wie wij spraken vonden dat ook ‘reguliere’ professionals wat meer van hun eigen ervaringen zouden mogen/moeten delen met cliënten. Het is bij zelfonthulling wel belangrijk om dit zorgvuldig te doen, en aandacht te hebben voor het doel, de inhoud en de timing ervan.
Herstelperspectief
Ervaringsdeskundigen hebben, vanwege hun eigen ervaringen, een bepaalde kijk op crimineel gedrag, recidive en desistance (het stoppen met crimineel gedrag) die kan worden omschreven als een herstelperspectief. Het stoppen met crimineel gedrag wordt daarbij gezien als een proces waarin de cliënt zelf een actieve rol heeft.
Daarnaast zagen ervaringsdeskundigen in ons onderzoek dat het stoppen met crimineel gedrag complex is en niet in een rechte lijn verloopt. Zij interpreteren fouten niet meteen als risico, maar als een soms noodzakelijk onderdeel van het groeiproces en als een onderwerp voor gesprek. Daarnaast vonden ervaringsdeskundigen het niet zinvol om cliënten ervan te overtuigen dat ze moeten stoppen met crimineel gedrag. De steun die zij bieden is vaak niet rechtstreeks gericht op stoppen met crimineel gedrag, maar meer op het versterken van vaardigheden en het bevorderen van omstandigheden waarbinnen het makkelijker is om te stoppen met crimineel gedrag.
Sociaal leren
Cliënten herkennen zichzelf ook in ervaringsdeskundigen, wat maakt dat zij de ervaringsdeskundige zien als een rolmodel dat hoop en perspectief voor de toekomst biedt. Ervaringsdeskundigen laten mogelijk bepaalde gedragingen, houdingen en wensen zien die de cliënt kan overnemen. In ons onderzoek benoemden ervaringsdeskundigen bijvoorbeeld dat ze cliënten stimuleren om assertief te zijn, hun emoties te uiten, om te gaan met trek (in drugs of alcohol) en verantwoordelijkheid voor zichzelf te nemen. De ervaringen die ze hebben zorgt ervoor dat de boodschap van ervaringsdeskundigen als legitiem en geloofwaardig wordt gezien. Het zien van iemand die succes heeft ondanks een moeilijk verleden toont aan dat verandering mogelijk en haalbaar is, wat zorgt voor hoop, inspiratie en motivatie.
Blogs
Wees een mens, ook (of juist?) in het forensische werkveld
Vanaf mijn geïmproviseerde thuiswerkplek zag ik de anderen een voor een digitaal binnen druppelen. De een met hond en koffie op de bank, de ander buiten in het zonnetje met op de achtergrond spelende kinderen. Ik mocht wat vertellen over de resultaten van mijn onderzoek.
Empathie, hoop en waardevolle lessen: wat heeft de ‘ervaringsdeskundige’ te bieden voor jongeren met crimineel gedrag?
Tijdens de voorbereidingen voor het protocol paper merkte ik al hoe weinig consensus er is over de effecten van de inzet van ervaringsdeskundigheid bij jonge mensen met crimineel gedrag, maar zelfs ook al over de terminologie die hiervoor gebruikt wordt. Zo bevatte mijn zoekstrategie meer dan 20 varianten voor ‘ervaringsdeskundige’, waarvoor in het Engels overigens nóg meer termen zijn, elk met een nét iets andere rol of invulling.
Risicojongeren: een pantser van autonomie
Uit de interviews bleek dat veel jongeren zich niet gezien of gewaardeerd voelden en misbruik, mishandeling, verwaarlozing en verraad hadden ervaren. Daarnaast brachten eerdere vormen van hulpverlening vaak teleurstellingen. Dan is het best logisch dat er een pantser ontstaat, waardoor niemand je meer kan raken.